Ślimaki to jedna z najliczniejszych grup mięczaków. Znanych jest ponad 100 tysięcy gatunków. W Polsce możemy spotkać około 200 gatunków ślimaków lądowych, które w niesprzyjających warunkach mogą się stać wrogami naszych upraw. Dzieje się tak gdy zakłócony jest ekosystem i brakuje ich naturalnych wrogów oraz my wytworzymy im sprzyjające warunki rozwoju.W naszych ogrodach możemy spotkać ślimaki oskorupione i nagie. Te drugie wyrządzają 70 procent szkód, są bardziej żarłoczne i lepiej się maskują. Najczęściej dowiadujemy się o obecności nieproszonych gości widząc zjedzone liście lub całe młode rośliny, zaniepokojeni odnajdujemy błyszczące ścieżki wśród roślin. Na szczęście nie musimy się poddawać, bo walka z małymi śliskimi wrogami jest do wygrania. Jest wiele metod, które ograniczą liczebność ślimaków, a zastosowanie kilku z nich podnosi skuteczność batalii obronnej. Najskuteczniejsze z nich o których informacje znalazłem na różnych stronach internetowych ( e-ogrody.pl, ho.haslo.pl, tvr24.pl, projektoskop.pl ) to:
- stworzenie niesprzyjających warunków do życia
Zabiegi profilaktyczne sprowadzają się do osuszania terenu w pobliżu upraw, wykaszania rowów i zarośli, które są siedliskiem ślimaków. Ścięte rośliny natychmiast należy zbierać i nie dopuszczać do ich gnicia, gdyż w takich butwiejących resztkach szkodniki te znajdują doskonałe warunki do bytowania. Z otoczenia upraw usuwamy przedmioty mogące być ich kryjówkami, czyli deski, stosy kamieni i gruzu czy wyplewione chwasty. Częste grabienie, motyczenie, usuwanie chwastów powoduje jej przewietrzanie, a tego ślimaki nie lubią. Zabiegi te pozwalają na wyeliminowanie zwłaszcza młodych osobników oraz jaj, które wyrzucone na powierzchnię szybko giną na skutek działania promieni słonecznych. Im mniej chwastów, bruzd, szczelin i korytarzy w glebie, tym warunki rozwoju tych szkodników są mniej korzystne.
- stosowanie barier
Inny sposobem chronienia roślin przed ślimakami jest usypywanie barier z popiołu, trocin, plew jęczmienia, korą, igłami sosnowymi, utłuczonymi drobno skorupkami jaj, żwirem. Metoda ta jest skuteczna tylko do czasu wystąpienia opadów. Efektywne, ale kosztowne jest wykorzystywanie barier metalowych wykonanych z blachy miedzianej — ponieważ ślimaki unikają kontaktu z miedzią — można je ustawiać na ziemi wokół roślin. Można wykonać także bariery z ostrego postrzępionego materiału. W niektórych uprawach ochronę roślin przed ślimakami można połączyć również z nawożeniem, używając wapna niegaszonego czy kainitu (oba w dawkach 40 kg/10 arów) lub superfosfatu. Te nawozy są żrące, powodują szybkie odwodnienie ślimaków i śmierć. Należy rozsypywać je bardzo ostrożnie, by nie przedostały się na rośliny.
- instalacja pułapek
W ciągu dnia ślimaki chętnie gromadzą się pod kawałkami gruzu, kamieniami i kawałkami desek. Kryjówki te można wykorzystać jako pułapki. Wystarczy umieścić pod deskami czy kamieniami takie przynęty, jak liście roślin kapustnych, kawałki ziemniaków lub marchwi. Pułapkę można też zrobić samemu. Na wilgotnej ziemi kładziemy kawałek czarnej folii lub agrowłókniny o wymiarach 50 x 50 cm, przykrywamy ją arkuszem filcu i folią aluminiową. Pułapkę mocujemy do podłoża metalowymi szpilkami (takimi jak do namiotu). Jako pułapki świetnie sprawdzają się również zwykłe (najlepiej białe) podstawki do doniczek o średnicy 30 cm. Wystarczy je ułożyć dnem do góry na zwilżonej glebie.
Skuteczną metodą walki są pułapki wabiące. Wystarczy wkopać w ziemię spory, głęboki pojemnik i napełnić go piwem, które ślimaki bardzo lubią. Płynu musi być na tyle dużo, żeby się w nim potopiły, inaczej jedynie się opiją i będą rozrabiać:). Na ziemi można też położyć połówkę wydrążonego grejpfruta. Skórka to dla tych mięczaków przysmak. Przynęty należy wykładać wieczorem, a rano zwabione ślimaki zbierać i wynosić daleko od ogrodu albo zabijać.
- zbieranie szkodników
Jeśli ktoś ma w sobie żyłkę myśliwego może zapolować na szkodniki. Najlepiej wybrać się na polowanie zaopatrzonym w pojemnik, rękawiczki i latarkę. Polowanie będzie owocne w czasie najwyższej aktywności ślimaków czyli od wieczora do rana.
- zastosowanie roślin ochronnych
Jeśli chcemy uniknąć ataku ślimaków, zwróćmy uwagę na to, jakie rośliny sadzimy w ogrodzie. Unikajmy tych, które stanowią podstawę ślimaczej diety. Spośród roślin ozdobnych szczególnym powodzeniem cieszą się aksamitki, astry chińskie, cynie, prawoślazy ogrodowe, dalie, lilie białe, nasturcje, rudbekie i funkie. Spośród roślin sadowniczych najchętniej wybierają maliny, truskawki oraz poziomki, a z warzyw kapustę głowiastą i pekińską, sałatę, buraki ćwikłowe oraz marchew.
Żeby odstraszyć ślimaki, w pobliżu miejsc, gdzie się gromadzą, posadźmy mydlnicę lekarską (Saponaria officinalis), macierzankę (Thymus vulgaris) lub majeranek (Origanum vulgare).
Ślimakom nie smakują także bylica piołun, orlica pospolita, rumianek, ciemierniki, cząber ogrodowy, gorczyca, cebula, czosnek, szałwia, hyzop, tymianek, krokosmia, nachyłek, krwawnik i przywrotnik. Jeśli posadzimy je na rabacie wśród innych gatunków i odmian, ślimaki stracą zainteresowanie całą kompozycją
- wspieranie naturalnych wrogów
Ślimaki są smakowitym kąskiem dla wielu gatunków drapieżników. Wystarczy zapewnić im warunki do rozwoju by potem każdego dnia opiekowały się naszymi roślinami. Są to:
--- Owady – chrząszcze biegaczowate, kusakowate, Omarlicowate
---- płazy – żaby, ropuchy
---- gady – jaszczurki
---- ptaki – kosy, drozdy, kaczki, sójki, bażanty
---- ssaki – jeże, krety, ryjówki
- biopreparat Nemaslug.
Zawiera on pasożytnicze nicienie z gatunku Phasmarhabditis hermaphrodita. Dostępny jest w formie proszku lub płynu. Płynnym preparatem opryskujemy powierzchnię gleby, a proszek mieszamy z jej wierzchnią warstwą. Przez następny tydzień, dwa ziemia musi być stale wilgotna, żeby nicienie nie zginęły (są wrażliwe na przesuszenie i wysoką temperaturę). Ślimaki zaatakowane przez nicienie szybko tracą energię, przestają jeść, a po kilku dniach zagrzebują się w ziemi i giną.
- inne sposoby
Warte polecenia jest także opryskiwanie roślin nierozcieńczoną gnojówką z bylicy piołunu czy orlicy pospolitej. Przygotowujemy ją ze świeżo ściętych roślin. Ich pędy tniemy na kawałki, wrzucamy do kamiennego lub plastikowego naczynia i zalewamy wodą (najlepiej deszczówką). Co trzy dni płyn mieszamy. Gdy sfermentuje (zwykle zajmuje to około miesiąca), możemy używać go do oprysków. Niezwykle skutecznie odstrasza żarłoczne mięczaki.
Walka ze ślimakami uczy oszczędzania wody. Ponieważ uwielbiają wilgoć, pamiętajmy, żeby nie zalewać całego terenu podczas podlewania. Najlepiej podlewać rośliny punktowo i tylko rano.
Ślimaki podobnie jak mrówki, bardzo często pełnią pożyteczną funkcję w przyrodzie, a niektóre z nich objęte są nawet ochroną. Znaczna część lądowych gatunków ślimaków nie należy, bowiem do szkodników. Spełniają pożyteczną rolę w środowisku, rozkładając substancję organiczną, poprawiają strukturę i właściwości chemiczne gleby. Dlatego dopóki nie przypuszczają masowego ataku na nasze uprawy, wystarczą najmniej drastyczne środki i profilaktyka.
Życzę powodzenia na polu walki
Opracował: Waldemar Balicki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz